A beautiful mosque in Herat, Afghanistan, 2006
Sunday, November 5, 2017
Saturday, November 4, 2017
มีใครที่มีลูกตอนนี้ อยากให้ลูกเรียนและโตที่ประเทศไทยบ้าง? อ. ปิยบุตร แสงกนกกุล
มีใครที่มีลูกตอนนี้ อยากให้ลูกเรียนและโตที่ประเทศไทยบ้าง?
สำหรับผม ไม่มีวันยอมเด็ดขาด
ประเทศไทย คือ ประเทศที่เหมาะกับเศรษฐีและคนมีอภิสิทธิ์
เมื่อเรามีอภิสิทธิ์ เราก็ย่อมทำให้ลูกมีอภิสิทธิ์ต่อไป
แล้วระบบอภิสิทธิ์เช่นว่านี้ มันก็กระจายทั่วไปหมด และจัดลำดับชนชั้นกันไป คนชั้นกลาง อาจไม่มีอภิสิทธิ์เท่าชนชั้นสูง แต่พวกเขาก็มีอภิสิทธิ์อยู่ดี
กล่าวให้ถึงที่สุด อภิสิทธิ์มันเสมือนอาภรณ์ห่อคุมกายให้กับคนทุกคน เพียงแต่ว่าอาภรณ์ที่ว่าก็แตกต่างกันไปตามแต่ละชนชั้น
นี่อาจทำให้คนไทยจำนวนมากไม่ชอบไปอยู่อาศัยใน ตปท เพราะ ดีๆชั่วๆ อยู่ไทย ยังไงก็มีอภิสิทธิ์ มากบ้างน้อยบ้าง ก็ว่ากันไป ไต่เต้ากันไป เอาเปรียบเป็นทอดไป กดขี่ต่อๆกันไป
พลเมืองไทย ไม่ถนัดสันทัดที่จะเป็นพลเมืองของโลก
ภาษา ก็คือข้อจำกัดหนึ่ง แต่มันก็เป็นข้อจำกัดที่แก้ไขเยียวยาได้
แต่ สถานะ อภิสิทธิ์ ความสะดวกสบายที่ได้รับเมื่อยามอยู่ประเทศไทย ต่างหาก ที่ทำให้พลเมืองไทย ไม่ยอมไปเป็นพลเมืองโลก
ถ้าผมเป็นผู้ปกครองของระบอบที่กดขี่เอารัดเอาเปรียบคนแบบประเทศนี้ ก็ง่ายมากที่จะจัดการควบคุมคน
ให้พวกเขาสบาย "อยู่เป็น" ทำมาหากิน ไม่ต้องคิด ไม่ต้องรู้ อยู่ไปวันๆ มีความสุข บริโภคไปวันๆ โดยไม่ค้นหาความรู้ ชีวิต ไม่ต่อต้านรัฐ ไม่ตั้งคำถาม
แล้วก็กดขี่กันไปเป็นทอดๆ ใครตักตวงได้ ก็ตักตวง
ไม่มีคนหัวขบถ ไม่มีคนหัวปฏิวัติ
มีแต่คน "อยู่เป็น" และ "อยู่ไปวันๆ คิดว่าเช่าเขาอยู่"
สภาพแวดล้อมเช่นนี้ ทำให้ผมอึดอัดไปแล้ว ทำไมผมต้องยอมให้ลูกผมอยู่ต่อไป
แน่นอน หากผมมีลูก เขาคงใช้สิ่งต่างๆที่ผมพอมีอยู่บ้างเพื่อได้เปรียบผู้อื่น เอาเปรียบ มีแต้มต่อ
แต่มันจะคุ้มอะไร กับการได้หุ่นยนต์ที่ถูกฝังโปรแกรม หรือไม่ก็ได้คนกะล่อนที่เอาตัวรอดไปวันๆ
--
สู้ให้เขามีโอกาสเรียนรู้โลก ออกไปเผชิญโลก แล้วมองกลับมา ไม่ดีกว่าหรือ
อ. ปิยบุตร แสงกนกกุล
สำหรับผม ไม่มีวันยอมเด็ดขาด
ประเทศไทย คือ ประเทศที่เหมาะกับเศรษฐีและคนมีอภิสิทธิ์
เมื่อเรามีอภิสิทธิ์ เราก็ย่อมทำให้ลูกมีอภิสิทธิ์ต่อไป
แล้วระบบอภิสิทธิ์เช่นว่านี้ มันก็กระจายทั่วไปหมด และจัดลำดับชนชั้นกันไป คนชั้นกลาง อาจไม่มีอภิสิทธิ์เท่าชนชั้นสูง แต่พวกเขาก็มีอภิสิทธิ์อยู่ดี
กล่าวให้ถึงที่สุด อภิสิทธิ์มันเสมือนอาภรณ์ห่อคุมกายให้กับคนทุกคน เพียงแต่ว่าอาภรณ์ที่ว่าก็แตกต่างกันไปตามแต่ละชนชั้น
นี่อาจทำให้คนไทยจำนวนมากไม่ชอบไปอยู่อาศัยใน ตปท เพราะ ดีๆชั่วๆ อยู่ไทย ยังไงก็มีอภิสิทธิ์ มากบ้างน้อยบ้าง ก็ว่ากันไป ไต่เต้ากันไป เอาเปรียบเป็นทอดไป กดขี่ต่อๆกันไป
พลเมืองไทย ไม่ถนัดสันทัดที่จะเป็นพลเมืองของโลก
ภาษา ก็คือข้อจำกัดหนึ่ง แต่มันก็เป็นข้อจำกัดที่แก้ไขเยียวยาได้
แต่ สถานะ อภิสิทธิ์ ความสะดวกสบายที่ได้รับเมื่อยามอยู่ประเทศไทย ต่างหาก ที่ทำให้พลเมืองไทย ไม่ยอมไปเป็นพลเมืองโลก
ถ้าผมเป็นผู้ปกครองของระบอบที่กดขี่เอารัดเอาเปรียบคนแบบประเทศนี้ ก็ง่ายมากที่จะจัดการควบคุมคน
ให้พวกเขาสบาย "อยู่เป็น" ทำมาหากิน ไม่ต้องคิด ไม่ต้องรู้ อยู่ไปวันๆ มีความสุข บริโภคไปวันๆ โดยไม่ค้นหาความรู้ ชีวิต ไม่ต่อต้านรัฐ ไม่ตั้งคำถาม
แล้วก็กดขี่กันไปเป็นทอดๆ ใครตักตวงได้ ก็ตักตวง
ไม่มีคนหัวขบถ ไม่มีคนหัวปฏิวัติ
มีแต่คน "อยู่เป็น" และ "อยู่ไปวันๆ คิดว่าเช่าเขาอยู่"
สภาพแวดล้อมเช่นนี้ ทำให้ผมอึดอัดไปแล้ว ทำไมผมต้องยอมให้ลูกผมอยู่ต่อไป
แน่นอน หากผมมีลูก เขาคงใช้สิ่งต่างๆที่ผมพอมีอยู่บ้างเพื่อได้เปรียบผู้อื่น เอาเปรียบ มีแต้มต่อ
แต่มันจะคุ้มอะไร กับการได้หุ่นยนต์ที่ถูกฝังโปรแกรม หรือไม่ก็ได้คนกะล่อนที่เอาตัวรอดไปวันๆ
--
สู้ให้เขามีโอกาสเรียนรู้โลก ออกไปเผชิญโลก แล้วมองกลับมา ไม่ดีกว่าหรือ
อ. ปิยบุตร แสงกนกกุล
มีใครที่มีลูกตอนนี้ อยากให้ลูกเรียนและโตที่ประเทศไทยบ้าง? อ. ปิยบุตร แสงกนกกุล
มีใครที่มีลูกตอนนี้ อยากให้ลูกเรียนและโตที่ประเทศไทยบ้าง?
สำหรับผม ไม่มีวันยอมเด็ดขาด
ประเทศไทย คือ ประเทศที่เหมาะกับเศรษฐีและคนมีอภิสิทธิ์
เมื่อเรามีอภิสิทธิ์ เราก็ย่อมทำให้ลูกมีอภิสิทธิ์ต่อไป
แล้วระบบอภิสิทธิ์เช่นว่านี้ มันก็กระจายทั่วไปหมด และจัดลำดับชนชั้นกันไป คนชั้นกลาง อาจไม่มีอภิสิทธิ์เท่าชนชั้นสูง แต่พวกเขาก็มีอภิสิทธิ์อยู่ดี
กล่าวให้ถึงที่สุด อภิสิทธิ์มันเสมือนอาภรณ์ห่อคุมกายให้กับคนทุกคน เพียงแต่ว่าอาภรณ์ที่ว่าก็แตกต่างกันไปตามแต่ละชนชั้น
นี่อาจทำให้คนไทยจำนวนมากไม่ชอบไปอยู่อาศัยใน ตปท เพราะ ดีๆชั่วๆ อยู่ไทย ยังไงก็มีอภิสิทธิ์ มากบ้างน้อยบ้าง ก็ว่ากันไป ไต่เต้ากันไป เอาเปรียบเป็นทอดไป กดขี่ต่อๆกันไป
พลเมืองไทย ไม่ถนัดสันทัดที่จะเป็นพลเมืองของโลก
ภาษา ก็คือข้อจำกัดหนึ่ง แต่มันก็เป็นข้อจำกัดที่แก้ไขเยียวยาได้
แต่ สถานะ อภิสิทธิ์ ความสะดวกสบายที่ได้รับเมื่อยามอยู่ประเทศไทย ต่างหาก ที่ทำให้พลเมืองไทย ไม่ยอมไปเป็นพลเมืองโลก
ถ้าผมเป็นผู้ปกครองของระบอบที่กดขี่เอารัดเอาเปรียบคนแบบประเทศนี้ ก็ง่ายมากที่จะจัดการควบคุมคน
ให้พวกเขาสบาย "อยู่เป็น" ทำมาหากิน ไม่ต้องคิด ไม่ต้องรู้ อยู่ไปวันๆ มีความสุข บริโภคไปวันๆ โดยไม่ค้นหาความรู้ ชีวิต ไม่ต่อต้านรัฐ ไม่ตั้งคำถาม
แล้วก็กดขี่กันไปเป็นทอดๆ ใครตักตวงได้ ก็ตักตวง
ไม่มีคนหัวขบถ ไม่มีคนหัวปฏิวัติ
มีแต่คน "อยู่เป็น" และ "อยู่ไปวันๆ คิดว่าเช่าเขาอยู่"
สภาพแวดล้อมเช่นนี้ ทำให้ผมอึดอัดไปแล้ว ทำไมผมต้องยอมให้ลูกผมอยู่ต่อไป
แน่นอน หากผมมีลูก เขาคงใช้สิ่งต่างๆที่ผมพอมีอยู่บ้างเพื่อได้เปรียบผู้อื่น เอาเปรียบ มีแต้มต่อ
แต่มันจะคุ้มอะไร กับการได้หุ่นยนต์ที่ถูกฝังโปรแกรม หรือไม่ก็ได้คนกะล่อนที่เอาตัวรอดไปวันๆ
--
สู้ให้เขามีโอกาสเรียนรู้โลก ออกไปเผชิญโลก แล้วมองกลับมา ไม่ดีกว่าหรือ
อ. ปิยบุตร แสงกนกกุล
สำหรับผม ไม่มีวันยอมเด็ดขาด
ประเทศไทย คือ ประเทศที่เหมาะกับเศรษฐีและคนมีอภิสิทธิ์
เมื่อเรามีอภิสิทธิ์ เราก็ย่อมทำให้ลูกมีอภิสิทธิ์ต่อไป
แล้วระบบอภิสิทธิ์เช่นว่านี้ มันก็กระจายทั่วไปหมด และจัดลำดับชนชั้นกันไป คนชั้นกลาง อาจไม่มีอภิสิทธิ์เท่าชนชั้นสูง แต่พวกเขาก็มีอภิสิทธิ์อยู่ดี
กล่าวให้ถึงที่สุด อภิสิทธิ์มันเสมือนอาภรณ์ห่อคุมกายให้กับคนทุกคน เพียงแต่ว่าอาภรณ์ที่ว่าก็แตกต่างกันไปตามแต่ละชนชั้น
นี่อาจทำให้คนไทยจำนวนมากไม่ชอบไปอยู่อาศัยใน ตปท เพราะ ดีๆชั่วๆ อยู่ไทย ยังไงก็มีอภิสิทธิ์ มากบ้างน้อยบ้าง ก็ว่ากันไป ไต่เต้ากันไป เอาเปรียบเป็นทอดไป กดขี่ต่อๆกันไป
พลเมืองไทย ไม่ถนัดสันทัดที่จะเป็นพลเมืองของโลก
ภาษา ก็คือข้อจำกัดหนึ่ง แต่มันก็เป็นข้อจำกัดที่แก้ไขเยียวยาได้
แต่ สถานะ อภิสิทธิ์ ความสะดวกสบายที่ได้รับเมื่อยามอยู่ประเทศไทย ต่างหาก ที่ทำให้พลเมืองไทย ไม่ยอมไปเป็นพลเมืองโลก
ถ้าผมเป็นผู้ปกครองของระบอบที่กดขี่เอารัดเอาเปรียบคนแบบประเทศนี้ ก็ง่ายมากที่จะจัดการควบคุมคน
ให้พวกเขาสบาย "อยู่เป็น" ทำมาหากิน ไม่ต้องคิด ไม่ต้องรู้ อยู่ไปวันๆ มีความสุข บริโภคไปวันๆ โดยไม่ค้นหาความรู้ ชีวิต ไม่ต่อต้านรัฐ ไม่ตั้งคำถาม
แล้วก็กดขี่กันไปเป็นทอดๆ ใครตักตวงได้ ก็ตักตวง
ไม่มีคนหัวขบถ ไม่มีคนหัวปฏิวัติ
มีแต่คน "อยู่เป็น" และ "อยู่ไปวันๆ คิดว่าเช่าเขาอยู่"
สภาพแวดล้อมเช่นนี้ ทำให้ผมอึดอัดไปแล้ว ทำไมผมต้องยอมให้ลูกผมอยู่ต่อไป
แน่นอน หากผมมีลูก เขาคงใช้สิ่งต่างๆที่ผมพอมีอยู่บ้างเพื่อได้เปรียบผู้อื่น เอาเปรียบ มีแต้มต่อ
แต่มันจะคุ้มอะไร กับการได้หุ่นยนต์ที่ถูกฝังโปรแกรม หรือไม่ก็ได้คนกะล่อนที่เอาตัวรอดไปวันๆ
--
สู้ให้เขามีโอกาสเรียนรู้โลก ออกไปเผชิญโลก แล้วมองกลับมา ไม่ดีกว่าหรือ
อ. ปิยบุตร แสงกนกกุล
Subscribe to:
Comments (Atom)